İçim içime sığmıyor, bugün çok iyi vakit geçirdim !
Sabahtan, (bir aksilik olmazsa) mezun olduktan sonra çalışacağım otele gittim.
Oryantasyon vardı, bir de imzalanacak birkaç evrak.
Her zamanki gibi yine insan kaynakları müdürü ve yardımcısı karşıladı beni.
Önce bir hayırlı uğurlu olsun konuşması yaptık :)
Sonra vize işleri nasıl olacak diye açıklama yaptılar.
Herşey bittikten sonra da,
'Selin-san eğer vaktiniz varsa birlikte öğlen yemeği yemek ve sizi daha da yakından tanımak istiyoruz' dediler.
'Hay hay' dedim, ne demek ! Bedava öğlen yemeği ! :D :D
Öğrenciyiz nihayetinde.
Otelin ilk katı sırf restoranlara ayrılmış.
İtalyan mutfağından, Kore mutfağına kadar faklı konseptlerde bir sürü mekan var.
Biz bu sefer geleneksel Japon mutfağı tercih ettik.
Restoranımız : Kagari'ydi !
Nasıl sevindim beni oraya götürdüklerine anlatamam. ( Çocuk gibiyim :) )
Ben hep oraya gitmek istiyordum aslında ama çok pahalı bir restoran.
O yüzden hep erteliyordum.
Biraz para biriktiriyim de giderim diyordum.
Kagari'ye gideceğimizi duyunca, ağzım kulaklarıma vardı !
Bu gördüğünüz restoranın girişi.
Bu arada fotoğrafları internetten bulup gösteriyorum.
Çünkü şimdi müdürlerin, çalışanların yanında, durun ben bir dakika şöyle bir girişi çekeyim, yediğim yemeği çekeyim diyemedim :D
Gerçekten beklediğim kadar şıktı restoran.
Oldukça da kalabalıktı. Sanırım tam öğlen saati diye.
İnsan kaynakları müdürü, yardımcısı ve bir de yine aynı departmanda çalışan biri bana eşlik etti.
Sakuma-san (İK müdür yardımcısı Benim tavsiyem 'lunch box' deyince, ben de onun tavsiyesine uydum.
Resimdekinin neredeyse aynısı vardı karşımda.
Yemek boyunca muhabbet ettik.
Bana bol bol Türkiye hakkında sorular sordular.
Türkiye'de şu an olan biten herşeyden haberdarlar.
Ailen nasıl, herşey yolunda mı, haberleri görüp çok üzüldük dediler hep.
Elimden geldiğince cevaplamaya çalıştım sorularını...
İş hakkında da konuştuk.
Otelin kültüründen biraz bahsettiler.
Ama elbette mülakatlara göre oldukça samimi bir ortam vardı.
Mülakatlar gayet resmi geçmişti çünkü.
Şimdi ise bana daha kişisel sorular sorabildikleri, karşılıklı espri yapabildiğimiz bir yemek oluyordu.
Son mülakata kadar takımlarımı giyip gidiyordum ama bu sefer daha günlük bir kıyafetle gitmem sorun olmadı mesela.
Restoranın içinden bir görünüm.
Gayet modern bir dizaynı var restoranın.
Ama geleneksel Japon odaları da vardı, daha iç kesimlerde.
Bu odalar daha çok, önemli işleri veya toplantıları olan iş adamlarının kullandığı odalar olduğu için, biz modern olarak dizayn edilmiş taraftaydık.
Başlığa da iş yemeği dedim ama hoşgeldin yemeği gibiydi daha çok açıkçası, her ne kadar iş konuşsak da.
Yemekten sonra hepsi beni otelin kapısına kadar geçirdi.
Ben de herhalde bin kez, eğilerek selam verip arigatou gozaimasu ( teşekkür ederim ) demişimdir :)
Adet böyle n'apalım.
Çok saygılı ve kibar insanlar.
Bugün için gerçekten teşekkür ederim.
Melonpan
